OP EIGEN KRACHT….? OP EIGEN KRACHT!
Door al heel veel jaren veel crashdiëten te volgen, afgewisseld met perioden van té veel eten, was mijn stofwisseling helemaal ontregeld. En bovendien was ik per saldo vooral kilo’s aangekomen. In mijn vorige blog vertelde ik al dat ik hierin gelukkig verandering heb aangebracht. Toen ik de focus op de kilo’s kon loslaten en me op mijn mindset ben gaan richten, kwam er verandering. Zo ontdekte ik dat ik soms een open boek leek, maar eigenlijk heel veel in mijn eentje zat te ‘prutsen’. Hulp vragen en soms aangeven ‘dat ik het ook even niet meer weet’, dat kwam niet in me op. Want hulp vragen betekende toch dat ik zelf niet mijn verantwoordelijkheid nam? Dat ik het daarmee niet op eigen kracht zou doen. En soms kon hulp vragen wel, maar niet voor mij persoonlijk en al helemaal niet als het over afvallen ging. Want hé, dat moest ik toch zeker zelf wel kunnen…?
Hulp vragen ís krachtig…
Maar ja, door het vooral zélf te doen, was ik gekomen waar ik stond…. Dus als ik iets anders wilde, zou ik ook iets ANDERS moeten gaan DOEN. Ik ging hulp vragen.
Dus….waar ik een paar jaar geleden nog absoluut niet wilde nadenken over een operatie als hulpmiddel om af te vallen, zo begon dat beeld toch langzaamaan te veranderen. Ik besefte me dat ik niet de ‘weg van de minste weerstand’ zou kiezen als ik voor een operatie zou gaan. Dat ik me er niet ‘gemakkelijk van af zou maken’. Juist niet! Ik gunde mezelf deze ondersteuning en ik koos toch voor de operatie.
TROTS!
En toch; als mensen in mijn omgeving vragen hoe ik zo veel ben afgevallen, dan hoor ik een stemmetje in mijzelf: ‘je hebt het niet helemáál zelf gedaan’. En hoor ik mezelf ook verantwoorden naar mijn omgeving. Een typisch geval van mezelf klein maken; als ik zelf mijn eigen succes alvast kleiner maak, dan kan de ander dat in ieder geval niet meer doen. Liever doen we ‘normaal, want dan doen we al gek genoeg’. Wij vinden het vaak te Amerikaans, te overdreven om onszelf te etaleren. En werkt dat niet bij meer dingen in ons leven zo? Dat we niet zonder schaamte voluit trots zijn op dingen die wij doen in ons leven? Mijn kracht is dat ik hulp heb gevraagd en heb doorgezet. En daar ben ik trots op!
